Powered By Blogger

7 Ocak 2011 Cuma

40. hafta...

yazmaya nerden başlamalı bilemiyorum...heyecanımızın ve merakımızın doruk noktasına ulaştığı şu son günlerde bir öğrendikki doktorumuz Münür Beyin babası rahatsızlanmış ve acil İstanbula gitmesi gerekiyormuş...

.Münür Beyle hamileliğimin üçüncü ayında tanıştık ilk doktorumuzla bir türlü kuramadığımız iletişim sonunda etrafımdaki sevgili Kıbrıslı arkadaşlarımın tavsiyesiyle geçte olsa kendisiyle tanışıp hamileliğimin 40. haftasına kadar geldik. Muayenehanesine ilk girişimi hiç unutmayacağım karşımda eşimin saçlarının aynısından ama turuncu olanından 35-40 larında süper şirin gülümsemeli bir adam veee orta masasında köpek bakım kitabııııı :)) ve benim ilk cümlem' BİZİM BİR KÖPEĞİMİZ VAR DOKTOR BEY' herhalde  jinekoloğa giden birinin ağzından çıkacak en komik ilk cümle olsa gerek diye düşünüyorum onun da tepkisi SÜPER olmuştu :))) köpüşümüz BUDY şimdi 9 aylık ve hala bizimle vee ailenin yeni üyesini bizimle birlikte bekliyor...

konuyu dağıtmadan devam edeyim doktorumuzun sevimliliği samimi davranışları güler yüzünün ötesinde kendisine olan güveni bizi kendisine bağlamaya yettide arttı bile ... bundan bir kaç ay önce ameliyat olduğunda suratı sap sarı hala çalıştığını hatırlıyorum ve geçen gün yüzünde yine o samimi ifade sesinde yumuşak ton muayenin sonunda 5 yıldır tatil bile yapmadığını ama 2 günlüğüne babasının ameliyatı için İstanbula gitmek zorunda olduğunu söyledi onu anlamamak imkansızdı açıkçası helede bu duygunun nasıl bir his olduğunu bilen biri olarak bana olası beklenmeyen durum için gerekli doktor isimlerini verdikten vajinal konturolümü yapıp endişelenecek bir durum olmadığını muhtemel bebişin gününü bir iki gün geçireceğini söyledikten sonra endişelenmemi söyledi bende bebişim ve benim dönmesini bekleyeceğimizi söyleyip muayenehanesinden ayrıldık  ammaaa odakikadan sonra beni bir heyecan aldı anlatamam o gün boyunca inanılmaz basınçlı ağrım oldu içimden sürekli dokrorumuzu bekle bebiş deyip durdum :))) çünkü ben bu olaya karşı sakinliğimi tamamen onun kendisine olan güveninden alıyorum...ama artık endişeye gerek yok çünküü bir kaç saat sonra burda olacak  inşallah iyi haberlerle sağlıkla geri gelir... çok çok geçmiş olsun diyoruz ona eşim ve ben...

Yarın saat 8 de ilk randevu bizim bakalım neler söyleyecek bize açıkçası bebişimiz için sağlıklı olan neyse o olsun diyorum ama normal doğuma kendimi bukadar hazırlamışken açıkçası pekte sezeryan olasım yok :(

yarın sabah olur mu???

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder